Wijkagent Nico Dijkstra, In dienst van de dorpen

JUBBEGA - De laatste week van maart is zowaar een beetje spannend voor Nico Dijkstra. Hij zit aan  tafel, vertelt enthousiast, maar je kunt zien dat hij weg wil. 

Naar ‘zijn wijk’. Die bestaat sinds die week uit een aantal dorpen aan de oostkant van Heerenveen. Nico Dijkstra is politieman in Heerenveen en wordt vanuit het politiebureau ingezet als één van de duizenden wijkagenten die Nederland heeft. Wijkagent ben je in een gebied van ongeveer 5000 inwoners. In dat gebied moet Dijkstra nauwe contacten onderhouden met de bewoners van die dorpen. Hij is een soort tussenschakel. De wijkagent is oog en oor van de politieorganisatie. Soms meer een vertrouwenspersoon of hulpverlener. Het is een dubbelfunctie. Naast bekeuren moet je, misschien nog wel vaker, preventief voorlichten.

Je had vroeger in de dorpen de veldwachter. Bromsnor is nu een romantisch eenzijdig beeld. Ja, een politieman of -vrouw speciaal in dorpen of wijken inzetten, dat gebeurt nog altijd. De wijkagent functioneert echter heel anders. Van afschrikken naar steun verlenen.

Nico Dijkstra krijgt een heel specifieke wijk. Die wijk bestaat uit de dorpen Jubbega, Oudehorne, Nieuwehorne, Hoornsterzwaag en Bontebok en omgeving. Die wereld wil Nico Dijkstra intensief leren kennen. Daar wil hij, en dat is niet anders dan die dorpsveldwachter altijd had, een luisterend oor hebben voor de plaatselijke bevolking en daarna de dingen doen die hij moet of wil doen vanuit Bureau Heerenveen, in samenwerking met andere instanties die nuttig en behulpzaam kunnen zijn voor wat voor omstandigheden ook.

Dat alles ‘in dienst’ van de bevolking van de dorpen. “Foar de minsken”, zegt Dijkstra. Het is dus belangrijk dat die mensen hem leren kennen. Vergeet dus de dorpsveldwachter, dan stellen wij u op de volgende pagina’s voor aan wijkagent Nico Dijkstra. 

Kantongerecht

Voordat je Nico Dijkstra kunt voorstellen als de nieuwe wijkagent van Jubbega, Nieuwehorne, Oudehorne, Hoornsterzwaag en Bontebok moet je hem eerst wat vertellen over de mensen in die streek. Er is een tijd geweest dat er elke maandag een rechtszitting was in het kantongerecht van Heerenveen. Daar stonden veel mensen voor rechters die vaak van adel waren, maar zeker was dat er elke keer minimaal één Jubbegaster bij was. Vaak meer. De streek was straatarm, de hazen van de hoge heren liepen los in het bos. Eén en één is twee.

Sommige mensen in Jubbega zijn daardoor nog wat afwerend of oplopend tegen de politie. “Ja, dat wit ik, soms is ús uniform al te folle, ek al wolle we inkeld in praatsje meitsje of wat freegje.” Nico Dijksta is op de hoogte van de kenmerken van de dorpen. Omdat hij als agent op het Bureau Heerenveen natuurlijk ook wel eens in die streken terecht kwam. Nico Dijkstra komt zelf overigens helemaal niet uit de hoek van Fryslân waar hij nu gestationeerd zal worden als wijkagent. Hij is wél geboren en getogen in Fryslân en is er  nog steeds woonachtig.

Via de sport bij de politie

Nico Dijkstra kent ook het sportleven in de provincie. Voetbalde bij Bolswardia, Blauwhuis en Makkum. Bij de laatste ploeg maar anderhalf jaar. Twee zware kruisbandblessures en dus twee jaar herstel maakte een einde aan zijn voetbalcarrière. Maar als je een ‘sporthart’ hebt en Nico Dijkstra heet, ga je niet op je gat in de hoek zitten. “Drave, fytse, triatlons, altyd dwaande!” En als je uit díé hoek van Fryslân komt, is kaatsen zelfs een must.

Sport. Nico Dijkstra kwam op het CIOS in Heerenveen, de opleiding voor sportinstructeurs. Hij koos daar voor de richting speciaal onderwijs, voor kinderen die het moeilijk hebben in de gewone wereld. Die toch sport of andere dingen kunnen doen. Daar ontdekte hij dat heel veel mensen ‘de gekste’ hulpvragen hebben. Nico Dijkstra werd daar door getroffen en stelde zich een nieuw doel. Aansluiten, daar waar de meeste hulpvragen in eerste instantie terecht komen. Dat is de ambitie van de politie. Sinds 2012 werkt hij op het Bureau Heerenveen. Voelt zich er helemaal thuis.  

Allrounder

Sterker, hij blijkt uiterst enthousiast om die ambitie waar te maken. Hij kan het weten, want hij doet van alles in het Heerenveense korps. Is een allrounder. Gewoon agent, hij noemt dat noodhulp. Hij geeft praktijkonderwijs aan (politie}studenten. Hij begeleidt tevens evenementen, al staat dat vanwege de corona momenteel dus een  beetje stil. En Dijkstra is, maar dat is in landelijk verband, ook nog ME’er.

Nico Dijkstra leerde luisteren in het politievak. In alle onderdelen kom je dat namelijk tegen. De problemen bespreken. En uitzetten naar instanties. Of samen de problemen aanpakken. “Dat is in útdaging!” Je moet, zegt Dijkstra, altijd een klapstoeltje in het politiebusje hebben. Zodat er altijd iemand binnen kan komen en vertellen wat hem of haar bezig houdt. Luisteren en praten.

Communiceren

Dat betekent dat hij straks als wijkagent graag herkenbaar wil zijn in de streek. En herkenbaarheid is nu heel anders dan een tijd geleden. Nu moet je gebruik maken van sociale media. Tot en met Instagram. Via ‘wijkagent_nico’ is Nico Dijkstra per Instagram te benaderen. Hij weet dat sociale media tegenwoordig vast in de mienskip geworteld zijn. “En jo moat benaderbaar wêze.” En dat moet het liefst zo laagdrempelig mogelijk, vindt Dijkstra. Dus moet het ook nog op de oude manier, want zeg maar in Jubbega tweede sluis woont misschien wel een stokoud echtpaar zonder kennis van sociale media, terwijl ze toch graag een praatje willen maken met die wijkagent. Dat moet ook kunnen, daarvoor moet hij ook benaderbaar zijn. “Ik gean der ek hinne, fansels”

Luisteren en doen

De gespreksonderwerpen? Het kan overal over gaan. Nico Dijkstra weet nu al dat hij niet alleen kan luisteren, hij moet in veel gevallen daarna ook wat doen. Soms zelf, vaak via het Bureau Heerenveen, en soms na overleg met andere instanties en dat kan van alles zijn. Het gaat over de overlast van crossende jeugd tot aan ‘een aanhouding  met verzet’.   

Wijkagent Nico Dijkstra heeft het ook over ‘preventie’. De ondermijning waar overheid en politieorganisaties het met de burger over wil hebben. Dat als je ergens loopt en je ziet, of ruikt zelfs, dingen waarvan je denkt dat die niet kloppen, dan moet je daar eigenlijk de politie op attenderen. Anoniem of gewoon. De politie moet daarvoor benaderbaar zijn. En dan is de wijkagent een bekende voor de bevolking. Hij kan de burger ook vertellen waar die op zou kunnen letten. Opnieuw wederzijdse communicatie.

Over communicatie gesproken. Nico Dijkstra wil doorgaan waar hij op het CIOS al mee was begonnen. “Ik wol witte wat de jeugd tsjintwurdich beweegt yn de koroanatiid. Wêr ha se lêst fan, wat misse se, en kin we dêr mei syn allen wat oan dwaan? Kinne wy wat betsjutte?”

Nico Dijkstra zal voor ongeveer tachtig procent wijkagent zijn. Blijft meedraaien in de normale wisseldiensten (“Ik wurkje elke twa wike in wykein“) in de ‘noodhulp’. Hij ziet straks ook de evenementen terugkeren en daarvan zijn er natuurlijk ook in sport- en evenementenstad Heerenveen heel veel. Dan mag Nico Dijkstra’s sporthart weer even spreken bij bijvoorbeeld de wedstrijden van sc Heerenveen .

Minsken

Hij blijft ook ME’er. “It is in oare wize fan wurkjen, je wurde suver de fijân fan de mienskip.” Ook al omdat Amsterdam echt wat anders is dan Nieuwehorne. “Ferline wike bin ik noch mei west mei in ME-aksje nei in ferbeane demonstraasje op it Museumplein. En dan pak je minsken op en moat je mei in bus fol mei fjirtich  arrestanten nei it buro. No, dan krij je hiel wat oare teksten om’e earen as hjirre. Likegoed bin dat ek minsken.”   

Nico Dijkstra houdt van Fryslân. Natuurlijk is hij 24/7 politieman, maar zijn radar gaat pas echt aan als hij in de regio Heerenveen is. Waardoor hij een wat rustiger thuissituatie heeft. “Dat is hiel noflik.”  Als de radar weer aangaat kijkt hij nauwgezet om zich heen. Dus ziet hij zelf wel het één en ander. Maar wil ook graag vertrouwen op de mienskip, op mensen. Ook wat kunnen doen voor die mensen. “Want de minsken witte de helte net fan wat wy as plysje allegear dogge en dwaan kinne. Der moat se op fertroue”. En dan gaat Nico Dijkstra op zijn eerste dag als wijkagent staan en gaat zijn wijk in.  Communiceren met de mienskip.

Door: Eelke Lok