Petra Peduzzi en Hilbrand Boomsma “Het is gewoon rolstoeltennis”
Sport
HEERENVEEN - Petra Peduzzi en Hilbrand Boomsma zitten allebei in een rolstroel en hebben naar eigen zeggen sinds kort een ‘tennisrelatie’.
Ze trainen samen onder begeleiding van hun trainer Freek Bekhof bij H.T.V. Ten Woude in Heerenveen. Vóór corona was er nog een hele groep rolstoeltennissers op de baan te vinden, maar de groep is tijdens de pandemie uiteen gevallen. Petra en Hilbrand zijn echter blij dat zij de mogelijkheid hebben om hier les te krijgen. Beiden hebben inmiddels een handjevol lessen gehad.
“Heerenveen is de enige plaats in de hele omgeving die tennislessen aanbiedt voor mensen die in een rolstoel zitten”, vertelt Petra. “Ellie (Ellie Groot van Sport Fryslân – red.) heeft dat eigenlijk helemaal opgezet. Voor de coronaperiode was er een groep aan het trainen, maar door de pandemie is die groep helaas uit elkaar gevallen en ook niet meer terug gekomen. Dat vind ik heel erg jammer.”
Revalidatie
Petra: “Tijdens mijn revalidatie in Heerenveen ben ik samen met een bewegingsexpert van Revalidatie Friesland gaan kijken naar mijn opties en naar wat ik leuk vind. Je kunt geloof ik kiezen uit tafeltennis, badminton, basketbal en tennis. Voor mij kwam daar tennis uit. Via Unieksporten ben ik toen uitgekomen bij de Heerenveense tennisvereniging Ten Woude.”
Wat is het grootste verschil met valide tennis?
Petra: “Het grootste verschil is de beweging, ik kan niet naar de bal toe rennen. Ik moet het met de stoel doen. Ik heb de racket vast terwijl ik ook met beide handen mijn wielen vast moet houden. De racket heb ik naast me in mijn rechterhand en dus ook het wiel. Als ik de bal geslagen heb dan keer ik met de rolstoel, en ondertussen moet ik over mijn schouder al kijken waar de bal aan komt. En daar heb ik mij een beetje op verkeken. Ik dacht: ik heb getennist, dus ik ga dit even doen. Maar zo werkt het niet.” Hilbrand vult zijn ‘tennispartner’ aan: “Je kunt de racket niet op schoot houden want dan ben je altijd een fractie te laat. Terwijl je het wiel loslaat om de racket te pakken is de bal er ook al. En dan moet je hem nog pakken en een zwieper maken. Maar het is wel heel verleidelijk om dat te doen.”
Petra legt uit: “Verder is het verschil dat de bal bij tennis maar één keer mag stuiteren en bij rolstoeltennis mag de bal twee keer de grond raken. Dit is zo omdat je met de stoel toch minder snel bij de bal kunt zijn. Maar op het stuiteren van de bal na heeft rolstoeltennis geen enkele ander verschil met valide tennis.”
Waarom heeft u een aangepaste rolstoel?
Petra: “In de aangepaste rolstoel kan je snel manouveren en je zit er ook helemaal rechtop in. Daarbij komt dat de wielen erg breed uit staan. Dit is zodat je erg wendbaar kan zijn. Ik hoef maar een tikje te geven en de stoel draait al.”
Hilbrand: “Mijn sportstoel staat bij de vereniging. Via tennisvereniging Ten Woude ben ik in contact gekomen met de gemeente Heerenveen. Zij hebben een programma (Unieksporten uitleen – red.) waarbij ik kosteloos een half jaar een sportstoel voor tennis in bruikleen kan uitproberen. De stoelen zijn redelijk aan de prijs en op deze manier kan ik kijken of ik het echt leuk vind voordat ik een grotere investering maak.”
Wat is jullie grootste uitdaging?
Petra: ”De bewegingen die wij moeten maken tijdens tennis zijn heel anders. In de normale rolstoel zijn we gewend bewegingen te maken om naar voren te gaan. Tijdens tennis gaan de armen en schouders veel meer naar achteren en omhoog. Je hebt het tennisracket altijd naast je of boven je. Voor we beginnen moeten we ook even inrijden op de sportstoelen. Door de week zitten we natuurlijk altijd in onze eigen stoel, dan moet je even schakelen. Ook krijgen we oefeningen om snel te kunnen draaien met de stoel. Ik heb nog maar zes lessen gehad, maar het gaat al steeds beter.”
Hilbrand: “Voor mij is de grootste uitdaging het combineren van de racket en de stoel. Een balletje slaan lukt ons allemaal wel, maar wij staan met onze rug naar het veld als we de bal geslagen hebben. Dit is zodat we sneller een kant op kunnen draaien als we zien waar de bal wordt teruggeslagen. Het zijn heel wat rondjes die wij draaien. Het is toch wel wat ingewikkelder dan het lijkt.”
Gaan jullie door met de sport?
“Als ik mijn eigen stoel heb wil ik graag in mijn woonplaats Joure gaan tennissen”, besluit Petra. “Het is mijn doel om het goed onder de knie te krijgen, zodat ik gewoon met een vriend of vriendin kan tennissen op de baan. De lessen wil ik wel graag in Heerenveen blijven volgen.”
“Ik sta er wel voor open om uiteindelijk ook competities te spelen, maar zover is het nog lang niet”, zegt Hilbrand lachend. “De lessen brengen zeker een meerwaarde aan het dagelijks leven. Sporten is voor ons toch minder vanzelfsprekend dan voor iemand die snel even een stukje wil gaan hardlopen. Ook ben ik erg blij dat wij Freek hebben. Hij is een zeer goede trainer.”
Wees niet bang om te falen
Petra Peduzzi en Hilbrand Boomsma willen andere mensen die in een rolstoel zitten nog wel even meegeven, dat het rolstoeltennis voor hen ook van sociaal belang is. “Naast de sport krijg je er ook een sociaal stukje bij, want gezellig nakletsen in de kantine hoort er ook bij.” En de sport zelf? “Het is gewoon rolstoeltennis. Wees niet bang om te falen. Het is minder zwaar dan je denkt. Je kunt het wel. In een rolstoel heb je alleen wat meer tijd nodig om het tennis onder de knie te krijgen, maar in feite is dat zo met elke bekende sport.”
Door: Fimke Groenwoud
