Zes uren op een paal staan om het taboe rond psychische problemen te doorbreken

“Dit evenement wordt voor mij de afsluiting van de afgelopen jaren”, zegt Domenica van de Geer (24). Sinds 2014 worstelde ze met heftige angstklachten. Na verschillende vormen van therapie en de keuze om met haar HBO-opleiding te stoppen en te gaan werken, gaat het nu gelukkig beter met haar.

Facebook

Via Facebook kwam ze vorig jaar in contact met een lotgenote, en van haar hoorde ze over de actie ‘Last Man Standing’. “Het staan op een paal staat voor de lange wachttijd die er binnen de geestelijke gezondheidszorg is”, legt Domenica uit. “Het is het vierde jaar dat Stichting MIND dit evenement voor jongeren organiseert.” Stichting MIND wil psychische problemen voorkomen en mensen die hiermee te maken hebben, ondersteunen. “Op de website van MIND heb ik mijn eigen actie-pagina, waar je geld kunt doneren.

Teveel voor een meisje van 16

Domenica denkt terug aan een paar heftige jaren in haar jonge leven. “In 2011 en 2012 ben ik vier vrienden kwijtgeraakt, ze zijn alle vier overleden. Een vriendin van mij overleed tijdens een open hart operatie. Een vriend pleegde zelfmoord. Een andere vriend kwam om het leven door een verkeersongeval, en een vriendin overleed door ziekte. Ik was 16 jaar en het was gewoon teveel. Ik was meer met de veiligheid en gezondheid van mijn vrienden bezig, dan met mezelf. Over de zelfdoding van mijn vriend heb ik mij heel lang schuldig gevoeld, terwijl ik er met niemand over sprak. Ik sliep ’s nachts slecht. Dan droomde ik, dat mijn broertje van de flat sprong of dat mijn vader zich van het leven beroofde. Ik had nachtmerries die levensecht waren.”

De psycholoog legde uit, dat Domenica haar angstklachten waren ontstaan, doordat ze deze heftige ervaringen niet had verwerkt. Door middel van EMDR therapie, een therapie die goed helpt bij de verwerking van schokkende gebeurtenissen, verminderden haar angstklachten.

Taboe op psychische problemen

Maar ze had meer hulp nodig en bij Synaeda volgde ze beeldende groepstherapie, waarbij ze veel tekeningen maakte. “Door deze therapie kon ik goede stappen vooruit zetten, ook al kan ik helemaal niet zo goed tekenen. Juist door te tekenen werd vaak duidelijk waar ik mee zat. Deze therapie heb ik een paar maanden geleden afgerond.”

Domenica heeft zelf ervaren, dat er een taboe rust op psychische problemen en dat mensen ook vaak niet weten waar het over gaat. “Toen ik in de klas van mijn HBO-opleiding vertelde dat ik PTSS had, zei iemand: ’Je zit toch niet in het leger?’ Over PTSS bij jongeren is veel minder bekend. En dat vond ik lastig. Ik had de diagnose, maar had het gevoel dat ik mij moest verantwoorden tegenover de buitenwereld. Terwijl ik een sociale opleiding deed. Er zijn veel jongeren met psychische problemen, maar ze durven er vaak niet over te praten. Als ze dat wel zouden doen, dan zouden veel jongeren zich ook niet meer zo eenzaam voelen.”

Straathoekwerker

Inmiddels is Domenica, na drie jaar worstelen, met het HBO gestopt, het wilde niet meer. Er kwam een vacature langs die haar aansprak en ze besloot te gaan solliciteren. “Ik werk sinds half februari bij Maatschappelijke Onderneming Smallingerland (M.O.S.) in Drachten. Ik sta als jongerenwerker in een jongerencentrum en rijd met een bus mee als straathoekwerker.” De vacature lijkt haar op het lijf geschreven. Domenica heeft niet alleen een opleiding social work gedaan, ze is ook lange tijd vrijwilligster geweest bij jongerencentrum Casa in Heerenveen. “Daar heb ik veel geleerd. Ik ben steviger in mijn schoenen komen te staan en ik heb gezien dat jongeren daar een tweede thuis zoeken. Zelf kom ik gelukkig uit een heel fijn en veilig gezin. Mijn ouders en mijn vriend hebben altijd achter mij gestaan. Maar dat is niet voor iedereen zo.”

Opgeven is geen optie

Ondanks haar angstklachten heeft Domenica altijd doorgezet. “Opgeven is echt geen optie. Je moet blijven vechten tegen moeilijke emoties, tegen pijn en tegen het taboe dat op psychische klachten rust. Dit is best een strijd met jezelf. Om elke dag de kracht te vinden om door te gaan, en niet in bed te blijven liggen. Ik heb mij alleen ziek gemeld als ik echt ziek was, of wanneer ik door de paniek zoveel spierpijn had, dat ik niet meer kon lopen. Maar opgeven en loslaten kan niet. Het is zo heftig als mensen geen andere uitweg meer zien.”

Domenica hoopt met haar actie te bereiken dat jongeren hun eigen verhaal durven te vertellen, ondanks oordelen van anderen. “Ik hoop dat jongeren denken: als zij durft te praten over haar problemen, dan kan ik dat ook doen. Als iedereen een stapje zet, zal de maatschappij anders met psychische problemen omgaan.”

Wil je meer weten over Stichting Mind, kijk dan op www.wijzijnmind.nl. Wil je de meer weten over de actie ‘Last Man Standing’ en de actie van Domenica ondersteunen? Ga dan naar de website www.doemeemetmind.nl/actie/domenica-van-de-geer.