Wijkcentrum De Kempenaer: ‘We zetten met elkaar de schouders eronder’

HEERENVEEN - Aan het raam in wijkcentrum De Kempenaer hangt een flinke verzameling kleurplaten.

De redactie van de wijkkrant vergadert, er hangen aankondigingen voor een paasknutselmiddag en voor gezamenlijke maaltijden. Het begint weer te bruisen in het wijkcentrum van Heerenveen-Midden. “Dat we het met z’n allen moeten doen, gaan we hier in de wijk steeds beter snappen”, klinkt het.

Aan een tafel in de gezellige centrale ruimte spreek ik met vrijwilligers Cor Hoekstra en Doede Pool. Beiden zijn volop betrokken bij het wijkcentrum. Doede Pool is als penningmeester onderdeel van het bestuur van Wijkbelang van Heerenveen-Midden. Doede: “De afgelopen jaren waren we ons doel een beetje kwijtgeraakt. Het bestuur richtte zich vooral op de verhuur van het pand De Kempenaer. Ook corona werkte niet mee, omdat er toen niemand naar binnen mocht. Maar nu hebben we weer duidelijk waar we voor staan: we willen een wijkvereniging door en door de wijk zijn. Langzamerhand pakken we weer dingen op, op basis van de vraag vanuit de buurt.” Opbouwwerker Juroy Rosema van welzijnsorganisatie Caleidoscoop heeft hierin een ondersteunende rol.

Vast gezicht

Cor Hoekstra zocht een leuke vrijwilligersfunctie toen hij arbeidsongeschikt werd. “Ik was eerder ook al vrijwilliger bij het Rode Kruis”, vertelt Cor. “Het ligt mij heel goed om onder de mensen te zijn. Ik was eerst een soort van beheerder. Dat lukt nu niet meer, maar ik ben indirect nog wel actief. Ik kom straks wel weer terug.” “Cor is ons vaste gezicht hier”, zegt Doede. “Hij weet precies hoe alles werkt en waar alles ligt. Hij is eigenlijk niet misbaar. Het is ook belangrijk om vaste gezichten te hebben, want dat kan anderen ook enthousiast maken om vrijwilliger te worden.’

Koe bij de horens

Wijkcentrum De Kempenaer staat niet in de ‘rijkste wijk van Heerenveen’. Er is veel sociale woningbouw, de buurt veroudert wat. Doede: “Er zijn genoeg mogelijkheden, en ook genoeg kansen. Dat is ook de reden dat ik me destijds heb aangemeld. Ik kan wel van alles roepen, maar dan moet ik er zelf ook inspringen en de koe bij de horens vatten. En het is dankbaar werk. Hoe meer mensen je leert kennen, hoe beter je snapt wat hun situatie is en wat hun perspectieven zijn. Dan is het makkelijker om daar een rol in te spelen. Als we één mens gelukkiger maken, zijn we al een heel stuk verder.”

Even ouwehoeren

Doede: “Op dinsdag is er altijd een koffieochtend. Dat loopt niet storm, maar voor de mensen die er komen is het wel heel belangrijk dat die ochtend er is. Ze hebben dan contact met anderen, kunnen hun verhaal kwijt en even ouwehoeren. Dat zijn de kleine dingen, maar juist dat maakt het leven mooier.” Iets wat wél storm loopt, is de maaltijd op vrijdagavond. “Vaak komen hier wel zo’n dertig mensen op af”, vertelt Doede. “Mensen die anders alleen zouden eten kunnen hier gezellig kletsen met hun buren. Eten is iets wat enorm verbindt.” Volgens Cor worden er allerlei internationale gerechten gekookt: Turks, Surinaams, maar ook weleens Afrikaans.

Onzichtbaar werk

Ook het krantje is nieuw leven ingeblazen en vormt voor Wijkbelang een goed middel om met de buurtbewoners te communiceren. “Met puzzels en kleurplaten maken we daar iets interactiefs van. In de redactie zitten nu drie nieuwe mensen, die met veel enthousiasme en gedrevenheid aan de slag zijn. Zij pakken hun verantwoordelijkheid op, en daaruit ontstaan ook weer nieuwe activiteiten.” Zoals het opzetten van een jeu de boulesclubje bij het wijkcentrum; de banen liggen er al. “De bezorgers van het krantje hebben we kortgeleden op de foto gezet. Zij doen hun werk vaak onzichtbaar, maar we willen hen ook de eer geven die hen toekomt.’

Grijpers en vuilniszakken

De wijk leefbaar houden, één van de doelen van het Wijkbelang, is in Heerenveen-Midden dit jaar heel praktisch gemaakt: tijdens de Landelijke Opschoondag op 18 maart hebben de wijkbewoners samen een gedeelte van de wijk schoongemaakt. Doede: “We hebben ons verzameld en zijn met grijpers en vuilniszakken op pad gegaan. Dat was niet alleen gezellig, maar ook merk je dat het mensen heeft geholpen om beter op rotzooi op straat te letten. Ze durven nu ook anderen daarop aan te spreken.” Er zijn zelfs plannen om een paar straten regelmatig schoon te gaan maken. “Dan zie je ook wat er in de wijk verandert, bijvoorbeeld als er leegstand is of als nieuwe mensen bij komen.”

Van onderop

Ook voor de jeugd zijn er weer wat activiteiten opgestart, zoals een knutselmiddag en een kinderdisco. Cor: “De kinderen willen niet iedere keer hetzelfde, dus nu doen we de ene keer een disco en de andere keer een bioscoopavond.” Doede: “Dan zijn ze toch met elkaar en leren elkaar wat beter kennen. Een goede zaak.”

Een bioscoopavond voor ouderen zou ook een leuk idee zijn, brainstormt Cor. Of misschien een cursus digitalisering. Ideeën genoeg. “Maar,” concludeert Doede, “we komen er steeds meer achter de ideeën van de mensen uit de wijk zelf moeten komen. Wij kunnen wel mooie plannen hebben, maar het moet van onderop komen. Als bestuur kunnen wij alleen maar enthousiasmeren. Als we met elkaar de schouders eronder zetten, versterken we elkaar. En dan wordt het aan alle kanten beter.”

Door: Hannah Zandbergen