Spelende kids en kletsende ouders in het Ouder-Kind-Café

HEERENVEEN - Iedere donderdagochtend is het afwachten hoe druk het wordt in het Ouder-Kind-Café in Heerenveen. 

Vanaf half tien staat de deur naar de grote zaal van wijkcentrum De As open voor ouders en hun kinderen tot vier jaar. Akke Appelhof is in elk geval van de partij; zij begeleidt namens welzijnsorganisatie Caleidoscoop deze ochtenden in het Ouder-Kind-Café.

“Laagdrempelig, gezellig, ontmoeten, ervaringen uitwisselen over opvoeden en opgroeien, een plek waar kinderen samen spelen en waar ouders en kinderen kunnen knutselen.” Met deze woorden omschrijft Akke Appelhof het Ouder-Kind-Café in Heerenveen. Tot corona heette de inloopochtend ‘Speelinstuif’. Ná corona zocht men een grotere zaal, waar afstand houden mogelijk is, en die goed geventileerd kan worden. De ochtend werd omgedoopt tot Ouder-Kind-Café.

Opnieuw opstarten ná corona

“Na corona moesten we opnieuw opstarten”, blikt Akke terug. “Daar paste een nieuwe naam bij. In deze zaal is afstand houden mogelijk en kinderen hebben volop ruimte om te rennen en te spelen. Ouders kunnen op banken bij elkaar zitten of aan lange tafels, waar we ook samen met de kinderen knutselen. Veel ouders vinden het heel leuk om samen met hun kind creatief te zijn. Dit is voor hen een gelegenheid om even samen met hun kind ergens naartoe te gaan. Hier is ruimte en speelmateriaal en je huis staat niet op de kop. Bovendien is het laagdrempelig, want je hoeft je niet aan te melden, en niks moet als je hier bent. In Jubbega begeleid ik ook wekelijks een Ouder-Kind-Café in De Kompenije. Daar is het elke vrijdagochtend van half negen tot tien uur.”

Ervaringen uitwisselen

“Aan tafel ontstaan vaak gesprekken over de opvoeding en ontwikkeling van kinderen. Over  slecht eten, slecht slapen, zindelijkheidstraining en verschillende opvoedstijlen. Er zijn kinderen die de eerste drie keer aan moeders’ rok hangen en de vierde keer de ruimte pakken en lekker gaan spelen met andere kinderen. Er zijn natuurlijk ook kleine ruzietjes tussen de kinderen. Voor mij is het weleens lastig of en wanneer ik in ga grijpen. Soms ontstaat er dan spontaan een groepsgesprek. Bijvoorbeeld over hoe kinderen thuis met elkaar om gaan. Ik merk dat het tussen jonge ouders soms een struggle is als ze voor de uitdaging ‘opvoeding’ komen te staan, en erachter komen dat ze heel andere ideeën over opvoeding hebben. Dan is het moeilijk om één lijn trekken.”

Sociaal Pedagogisch Werk

Je zou het niet zeggen, maar Akke is 61 jaar. “Ik word blij van jonge kinderen en van jonge ouders”, verklaart zij haar jeugdige uiterlijk. “Voordat ik kinderen kreeg werkte ik in de gezinsverzorging. Daar had ik altijd te maken met ziekte, kwalen en narigheid. Toen ik mijn oudste kind naar de peuterspeelzaal bracht, dacht ik: ‘Dit vind ik mooi. Dit past bij mij.’ Ik werd vrijwilliger op de peuterspeelzaal voor Caleidoscoop. Ook werd ik buurtmoeder in Oudeschoot. We vertelden ouders bij hen thuis over speelgoed en leenden het aan hen uit.

Ik wilde graag peuterleidster worden, maar daar had ik de papieren niet voor. Toen ben ik als 43-jarige met de opleiding SPW (Sociaal Pedagogisch Werk, red.) begonnen. Ik vond het heel interessant, maar ook wel zwaar naast het gezinsleven. De eerste keer dat ik uit school kwam, was ik natgeregend en stond mijn dochter me thuis op te wachten met een handdoek en een kop thee, want moeders kwam uit school. Dat was wel mooi.

Na de opleiding ben ik jaren peuterleidster geweest in Heerenveen en Jubbega. Ik kom vaak moeders tegen die ander werk willen doen en daarvoor een opleiding moeten volgen. Ik push hen niet, maar vertel hen dat het mogelijk is, als je het echt wilt. Daarvan ben ik het levende bewijs.”

Oma Jacqueline

Ondertussen komt Jacqueline de zaal in met haar kleinkinderen Elias (2) en Alicia (3). Sinds een jaar is Jacqueline hier bijna elke donderdag te vinden. “Twee dagen per week pas ik op mijn kleinkinderen. Mijn dochter woont hier vlakbij, we kunnen hier lopend naartoe. Het doel is een gezellige, ontspannen ochtend. Akke organiseert ook activiteiten, zoals knutselen. Als de kinderen willen meedoen kan dat, maar niks hoeft. Als het mooi weer is, gaan we naar de speeltuin. Elias is echt veranderd sinds ons eerste bezoek hier. In het begin moest hij erg wennen om samen te spelen en te delen. Nu is hij veel vrijer. Vandaag ben ik de enige oma. Op Akke na. Ouders praten soms over de opvoeding, waar ze tegenaan lopen, wat dat betreft heb ik geen aansluiting. Natuurlijk herken ik dingen, maar ik ga er niet over praten; die fase heb ik gehad. Ik vind het fantastisch om oma te zijn. Daar geniet ik echt van.”

Moeder Femke

Moeder Femke bezoekt het Ouder-Kind-Café voor de derde keer. Dochtertje Tess is anderhalf jaar oud. Ze zit op de vloer tussen de Duplo, Lego, autootjes en poppen, maar speelt net als de andere kinderen, graag met de foam blokken. Dat zijn lichtgewicht bouwblokken in houtlook, gemaakt van foam. De blokken hebben verschillende vormen, waardoor je fantasierijke creaties kunt maken. “Ik kom hier voor Tess”, vertelt Femke. “Voor haar sociale contacten, want ze zit niet op de opvang. Thuis speel ik altijd met haar, maar ze kan ook steeds beter alleen spelen. Ik heb nog niet veel met andere ouders gesproken, behalve een ‘mooi-weer-praatje’ gemaakt. De eerste keer was het heel druk, toen bleef ik bij Tess in de buurt; de vorige keer was Tess erg moe en ben ik snel weer naar huis gegaan en dit is de derde keer. Ik ben geboren en getogen in de wijk De Greiden en ik werk in de kinderopvang, dus ik ken heel veel ouders. Ik ga vooral voor Tess hier naartoe. Hier heeft ze de ruimte, het is heel gezellig en het is even een break in de dag.”

Openingstijden

Het Ouder-Kind-Café in Heerenveen is in wijkcentrum De As in de wijk De Greiden, op donderdagmorgen van 9.30 tot 11.45 uur. In Jubbega in MFC De Kompenije, op vrijdagmorgen van 8.30 tot 10.00 uur. Aanmelden hoeft niet; mensen kunnen gewoon langskomen. De ene keer zijn er daarom meer mensen dan de andere keer.

Door: Lutske Bonsma