Mirthe en Ramina uit Akkrum: “We zullen dit jaar niet snel vergeten!”

Algemeen
Afbeelding

AKKRUM - Mirthe de Boer en Ramina Kneefel, twee jonge meiden uit Akkrum, waarvan de familie met elkaar bevriend is en al jaren samen op wintersport gaat, lopen op dit moment stage bij Ying Media in Sneek, de uitgever van onder andere GrootHeerenveen.

Het is een wat gekke stageperiode, omdat vrijwel alle collega’s vanuit huis werken. Maar het is voor hen misschien nog wel gekker, omdat ze allebei net achttien jaar zijn geworden en hun leven zó bepaald wordt door de maatregelen rondom het coronavirus! Hoe is dat voor deze jonge meiden? Waar lopen ze tegen aan? En hoe is het om officieel volwassen te worden tussen beperkende maatregelen? Dit is een portret van Mirthe en Ramina, twee jongeren in coronatijd.

Mirthe en Ramina

Afgelopen zomer werd Mirthe achttien jaar. Een mooie timing, met nauwelijks maatregelen, waardoor ze redelijk haar verjaardag kon vieren. Natuurlijk was er minder visite dan anders en moest je afstand houden, maar Mirthe kijkt er positief op terug. Voor Ramina was het pittiger, toen ze een aantal weken geleden midden in de lockdown achttien werd. Er mocht vrij weinig, maar gelukkig hadden haar ouders videoboodschappen van iedereen gevraagd én haar opa en oma bakten een taart voor haar. Zo voelde ze zich toch jarig. En eerlijk is eerlijk: “Ik heb een missertje gemaakt door mij niet helemaal aan de regels te houden met mijn verjaardag”, bekent Ramina. “Ik heb mij hier ook schuldig over gevoeld. Ik had mij beter in kunnen houden en wachten op een groter feest als corona voorbij is, dat hebben mijn ouders ook beloofd.” Ramina beseft zich dat achteraf heel goed. Voor de rest houdt ze zoveel mogelijk rekening met alle regels en probeert ze het zo goed mogelijk te doen en niemand te besmetten.

Stageopdracht

Dit is de eerste stage voor Ramina. Ze studeert aan ROC Friese Poort in Drachten in de richting van mediaredactiemedewerker. Ze wil bij Ying Media graag oefenen met alle theorie die ze op school heeft gehad. “Ik lig zelfs voor met de theorie, maar heb nog niet in de praktijk kunnen oefenen. Als je oefent word je beter. Dus ik ga hier veel verschillende opdrachten doen. Denk aan interviewen, teksten schrijven, voorbereidingen en uitzoeken.” Of dit haar toekomst ook gaat zijn weet Ramina nu nog niet. Ze wordt breed opgeleid, krijgt zelfs camerajournalistiek, film en televisie, en hoopt door deze en komende stages te ontdekken waar haar hart ligt. “Het is een zoektocht naar wie ik ben en wat ik wil gaan doen”.

Mirthe hoopt dit jaar af te studeren met haar specialisatie in marketing en communicatie aan ROC Friese Poort in Sneek. Hierna staat dezelfde specialisatie als hbo-opleiding in de planning. En dan? Mirthe weet het zeker: net als haar ouders wil ze haar eigen bedrijf. Waarin, dat weet ze nog niet, maar dat gezellige eigen bedrijf gaat er komen. Tijdens haar stage houdt ze zich bezig met het zoeken van ambassadeurs voor de vier Groot-titels die Ying Media in Friesland uitgeeft. En dat blijkt een nieuwe uitdaging voor haar. “Ik ben bezig met contacten leggen en dat vind ik wel spannend. Ik had hiervoor nooit contact met vreemden, maar nu moet ik wel. En daardoor wordt het steeds minder spannend en heb ik al meerdere ambassadeurs gevonden.”

Daarnaast wil Mirthe graag beter worden in het vak communicatie en leuke marketingacties bedenken.

“Niet nóg een keer”

Mirthe is dan ook blij met haar stageplek bij Ying Mellema en Marianne Bouwman, de eigenaren van Ying Media. Alhoewel ze een bijzondere eerste week had, want in die week testte een collega positief op het coronavirus. En Mirthe bleek het zelf ook te hebben. Een strenge quarantaineweek in haar kamer volgde, terwijl ze bang was om haar moeder en broertje aan te steken. Gelukkig gebeurde dit niet. Haar vader woonde in die periode zelfs bij haar oma zodat het bedrijf kon blijven draaien.

Buiten deze opsluiting heeft Mirthe er weinig van gemerkt dat ze besmet was; ze heeft zich niet ziek gevoeld. Maar de naweeën merkt ze wel degelijk. “Ik voel het aan mijn longen. Met name met fietsen en rennen voel ik het goed. Eerst ben ik buiten adem en daarna blijft het gevoelig. Ik wil het dus ook liever niet nóg een keer krijgen! En ook niet dat anderen het van mij krijgen. Maar ik ben nu wel minder bang, nu ik weet wat het inhoudt.”

“Alle sociale contacten zijn weg”

“Corona zet ons leven stil. Je ontwikkelt je niet qua vrienden en ontmoet geen nieuwe mensen. Ook mogen we nauwelijks naar school, dus alle sociale contacten zijn weg!”, geeft Mirthe duidelijk aan. “Ik mis het contact met nieuwe en andere mensen echt!”

Ramina vult aan: “Natuurlijk kan je facetimen, dat is leuk. Maar samen een film kijken of op stap gaan is veel leuker. Mijn vriendengroep bedenkt wel dingen om samen online te doen. Zo maakten ze een quiz over elkaar en maakten daar een drankspelletje van, maar het is toch anders. We gamen wel veel online met elkaar.”

Voor Mirthe hoeft ‘contact’ niet eens heel groot te zijn. Zelfs op straat een klein praatje maken zou haar al blij maken. “Het is allemaal zo beperkt nu.” Al geeft ze even later wel toe dat ze ook het op stap gaan erg mist. Dan ben je eindelijk achttien jaar en dan zijn de kroegen dicht. “Ik zou héél graag op mijn achttiende nog eens echt op stap kunnen gaan!”

“Heel heftig”

Als we naar serieuze momenten kijken, dan hebben de meiden ook hier al ervaring mee. “We hadden een begrafenis van mijn moeders oom en mochten er wel naar toe, maar moesten op de parkeerplaats de begrafenis via een livestream volgen”, vertelt Ramina. Ook in september waren de meiden al samen bij een begrafenis. Mirthe: “Het was zo gek dat je niet de familie even een knuffel kunt geven…”

“Weet je, ik geloof wel dat het allemaal heel heftig is”, geeft Ramina aan. Zelf is ze er niet bang voor, maar ze wil ook duidelijk niemand anders per ongeluk aansteken. Dus houdt ze zich zo goed mogelijk aan alle regels. Ze heeft zelfs haar grootouders al heel erg lang niet gezien om die reden. “Gelukkig kan ik met ze bellen, appen en facetimen” vertelt Ramina. “Ik heb goed contact met ze”.

Reizen

Ramina vermoedt dat haar achternaam Kneefel uit Indonesië komt; haar pake is Indonesisch en getrouwd met haar Friese beppe. Haar moeder is geboren op Bonaire en heeft jaren op Madagaskar gewoond omdat opa bij de wereldomroep werkte. De grote droom van Ramina is dan ook om deze eilanden te bezoeken, in navolging van haar moeder en opa. Iets dichterbij is de gezamenlijke wintersport die de meiden elk jaar hebben. “Met vier families uit Akkrum gaan wij op wintersport, dat is altijd superleuk. Hopelijk kunnen we dit jaar met Pasen een lang weekend gaan.”

Mirthe mist het reizen nog meer. Ze is gewend om bijna elke vakantie ook echt op vakantie te gaan. De laatste vakantie is, de zomervakantie naar Frankrijk, is dus alweer een tijd geleden. Haar familie was aan het brainstormen over een grote reis buiten Europa. “Maar dat zal nog wel even duren, denk ik…” Net als een vriendje. “Ja, wij komen niemand tegen, we zien bijna niemand. Dus dat zal nog wel even duren.” Om er meteen achteraan te roepen: “Ik ben niet wanhopig hoor!”

“Wat gaat corona voor effect op jouw toekomst hebben?”

Ramina loopt niet voor niets stage als mediaredactiemedewerker. Ze denkt na over een vraag die ze zelf zou stellen in een interview: “Wat gaat corona voor effect op jouw toekomst hebben?” Mirthe antwoordt dat ze vooral hoopt dat als dit jaar eindelijk voorbij is, we doorgaan zoals voor die tijd. “Ik hoop niet dat er iets verandert. Noch voor mijzelf, noch voor de maatschappij. We hebben wel iets geleerd uit deze tijd. Maar ik wil gewoon weer op stap kunnen gaan!” Mirthe ging ieder weekend op stap, maar dan kon je alleen naar de Twee Gemeenten en Bak. Als je eenmaal achttien wordt is er, normaal gesproken, zoveel meer om te ontdekken. Ze zou het, zoals al eerder opgemerkt, wel héél erg leuk vinden om weer nieuwe mensen te ontmoeten, jongens en meiden, naast haar huidige vriendengroep.

Ramina: “ik denk dat corona wel effect heeft gehad op de wereld, en ook goede dingen heeft gebracht. Mensen zijn gaan nadenken, omdat je veel thuis bent. Mensen zijn denk ik wel veranderd. En als ik naar mijzelf kijk zie ik dat ik meer motivatie voor school heb gekregen. Ondanks dat het thuiswerken heel lastig is, heb ik dit jaar maar één deadline gemist. Dat was vorig jaar wel anders! Ik ben daardoor naar mijzelf gaan kijken en me gaan verbeteren. Besef dat deze opleiding mijn keuze is en dat ik wil slagen. Dus doe ik veel meer aan school.”

“Echt?”, zegt Mirthe meteen. “Voor mij geldt dat niet namelijk, ik krijg minder motivatie voor school.”

Hoe de toekomst ook uitpakt, over één ding zijn Mirte en Ramina het roerend eens. “We zullen dit jaar niet snel vergeten!”

Door: Janita Baron