Harmonie Akkrum: “Wij ervaren dit als een vriendenclub; iedereen wordt gewaardeerd!”

Algemeen

AKKRUM - Jesper Boermans (dertien jaar) begon in groep vijf met trompet spelen tijdens het project ‘Spelenderwijs’ van Harmonie Akkrum op zijn basisschool. Elk jaar organiseert de harmonie deze lessen om alle kinderen in het dorp kennis te laten maken met muziekinstrumenten én met hun fijne harmonie, die aanvoelt als een vriendenclub.

“Ik vind de trompet een leuk instrument omdat het mooi hoog is en je meestal de melodie speelt”, vertelt Jesper. “Ik moest ook trombone, saxofoon en bugel uitproberen tijdens het schoolproject. Maar de trompet vind ik het beste bij mij passen.”

“Jesper is zó goed,” vertelt tenorsaxofonist Piet Dijkstra (72) trots, “dat hij inmiddels niet alleen in het mixorkest van de harmonie speelt, maar ook bij het fanfareorkest, gewoon tussen de volwassenen in. Jesper moet dus flink wat uren oefenen in de week!” Daarnaast gaat hij natuurlijk naar school én bezorgt hij GrootHeerenveen in de wijk.

Jeugdproject

Piet Dijkstra is al dertig jaar muzikant en is zo’n vijftien jaar voorzitter geweest van Harmonie Akkrum, dat in 2008 haar 100-jarige bestaan vierde. Dijkstra heeft onder anderen met de vader van Marlies Anker (27) rond 2000 het jeugdproject opgestart om nieuwe leden te werven. “Hele klassen kregen een instrument mee naar huis en konden zo het instrument spelenderwijs ontdekken met een door Harmonie Akkrum betaalde leraar. Daar komen talenten mét motivatie zoals Marlies en Jesper uit voort,” vertelt Piet Dijkstra met gepaste trots. “Je moet talent aanboren, enthousiasmeren. En daarnaast is het belangrijk om ook bekende muziekstukken te spelen, kampen te organiseren én meer samen te doen dan alleen nootjes spelen.”

Jong talent

Jesper breekt in binnen het gesprek met Piet en vertelt vol enthousiasme hoe hij meeging op muziekstudieweekend vorig jaar in Limburg en dat hij lekker mee feestte tussen de andere leden. Piet: “Het is toch heel bijzonder hoe we met alle leeftijden samen spelen. Ik ben 72 en hij is 13, dat is geweldig toch, dat dit in een fanfareorkest gewoon kan?!”

Piet is zelf ook op jonge leeftijd begonnen met spelen. Nadat hij er jaren tussenuit is geweest, pakte hij het spelen bij een fanfare weer op. “Het is net als fietsen, dit verleer je nooit!” Voor Marlies geldt hetzelfde, zij leerde de vereniging ook op jonge leeftijd kennen tijdens het schoolproject. “Met weinig oefenen kreeg ik veel voor elkaar.” Dat vond Marlies natuurlijk erg leuk. Zo stroomde ze door “naar de eerste stem op de bugel, en begon voor mij het orkest echt te leven op mijn vijftiende.” Wat bedoelt Marlies met eerste stem?

Marlies: “Ik speel bugel en dan heb je eerste, tweede en derde stem. Wanneer je de eerste stem bespeelt, mag je vaak melodielijnen spelen. De tweede en derde stem ondersteunen de eerste stem, maar zijn net zo belangrijk. Wanneer je als jeugdlid doorstroomt naar de fanfare begin je meestal op de derde stem. In overleg kan iedereen die dat wil, en het aankan, doorstromen naar de tweede of zelfs eerste stem. Als ik zie dat een jeugdlid mij voorbij gaat qua niveau geef ik hem/haar graag mijn stoel.” 

Doorgroeien

“Wij zijn een dorpsfanfare en daarom doen wij niet aan audities en/of voorspeelmomenten”, vervolgt Marlies. “Samen muziek maken en plezier hebben staat bij ons echt voorop. Wij willen als orkest natuurlijk groeien. Maar dat doen we als groep en niet om het hoogst haalbare niveau te halen, kampioenschappen te winnen, et cetera. Wél hebben we soms prachtige concerten samen met bekende artiesten. Wij vinden het belangrijk dat iedereen zich thuis voelt bij onze vereniging. Natuurlijk zien we het allemaal, als een lid er aan toe is om meer uitdaging te krijgen en dan kijken we samen wat er mogelijk is.” 

Zo begon Jesper bij het opstaporkest, stroomde hij door naar het mixorkest en sinds anderhalf jaar speelt hij bij het fanfareorkest. Daarnaast is er sinds vorig jaar een nieuwe tak bij de vereniging gekomen: ‘Gruppo di Brasso’. Marlies speelt daar met veel plezier bij omdat het een nieuwe muzikale uitdaging bracht én nieuwe mensen aantrok naar de vereniging omdat er andere instrumenten nodig zijn in deze bigband. “We zijn begonnen als project en het gaat eigenlijk heel goed. Andere muziekstijlen, nieuwe instrumenten én nog een avond muziek maken met elkaar!”

We besluiten met elkaar dat er nog veel meer te vertellen valt over deze fijne harmonie, maar dat het veel leuker is om deze club zelf te leren kennen. “Wij ervaren dit als een vriendenclub; iedereen wordt gewaardeerd!”, is de conclusie. Of, in de woorden van Jesper: “Het is hier heel gezellig. Alles wordt hier positief opgepakt. We werken allemaal samen om leuke en afwisselende muziek te spelen. Kom gewoon eens kijken, uitproberen!”

Door: Janita Baron