Functioneel voetbaluurtje in Jubbega “Sy komme sels nei us ta”

Algemeen
Foto: Nanne Kroes
Foto: Nanne Kroes

JUBBEGA - “Bin jimme der freed?” Het is een vraag die buurtsportcoach Mark Stobbe wekelijks krijgt. Jongeren in Jubbega komen dan een balletje trappen in de gymzaal van MFC De Kompenije. 

Behalve Mark zelf doen jongerenwerkers Arne Mast en Tim Weidenaar mee. Hen gaat het meer om de gesprekken erna.  Dan komt immers van alles aan de orde.

De jongerenwerkers van Caleidoscoop Welzijnswerk zijn waar jongeren te vinden zijn: op hangplekken of op straat. Ook in Jubbega zijn ze laagdrempelig beschikbaar. Ze zijn geen hulpverleners, maar laten zich leiden door de behoeften van de jongeren zelf. Daarom bieden Arne en Tim geen activeiten aan. Ze zijn blij met buurtsportcoach Mark en diens vaste sportuurtje op vrijdagmiddag in Jubbega. Als trio zijn ze uitstekend  op elkaar ingespeeld.

Mark (29) heeft een goeie band met beide jongerenwerkers  - en de doelgroep - opgebouwd. Hij heeft meer in petto: “We hawwe in breed sportoanbod, mar yn Jobbegea stiet sealfuotbal mei stip op ien. Der komt by it sporten safolle positive enerzjy frij.” Daar gaat het hem om. “Ik haw it CIOS en de ALO (sportopleiding) dien en sjoch sport as middel nei in sûne ûntwikkeling. Wy dekke mei 10 buertsportcoaches yn ús gemeente it hiele basisûnderwiis. Ik haw dêrneist ‘het sociaal domein’ yn myn pakket, lykas dizze freedtemiddeis yn Jobbegea.” Het sportuur treft doel. Samen een balletje trappen heeft het op de loer liggende vandalisme in het dorp de kop kunnen indrukken en werkt preventief.

Animo en deelname

Tim (32) is blij met dit uurtje: “Wy besykje fanút Caleidoscoop kontakt te lizzen mei de jongerein. Troch Mark is hjir in fêst momint, dan komme wy nei Jobbegea. No ja, fêst momint … der binne elke kear jonges dy’t Mark of ús belje as we wol komme. Hooplik komt der nochris in tiid dat se der op fertrouwe doarre dat we der gewoan elke wike binne.”

De animo is groot, de deelname wisselend. Het is vrijdags afwachten wie komen. De ene keer schuiven groep acht’ers aan als de school net uitgaat en zijn ze met vijftien - met moeders als publiek. En heel soms komt niemand opdagen. Arne (42): “Mar goed, sy komme sels nei ús ta.”

Half juli is het wachten geblazen. Tim belt met enkele jongeren of ze zin hebben om te komen. In dit MFC lopen allerlei mensen in en uit en uiteindelijk komt een groepje jongens op de mannen af, één met zijn knie ingezwachteld. Fokke (15) legt maar al te graag de toedracht uit: “By it motorcrossen kaem in motor rjocht it publyk yn. Patrick stie dêr en fleach wol in meter de lucht yn, prachtich gesicht!” Waarop Arne bezorgd uitroept: “Bliid datst der bist jonge, hiest wol dea wêze kind!”

Hee vriend, dochst mei?

Dan gaan ze naar de gymzaal, waar de vloer nog is bekleed sinds de eindmusical van school weken ervoor. Mark en Arne stapelen schuimrubber staven, die het doel vormen en maken elk een team. “Wy bin’ observatoren!” roept Arne, die op de bank bij Maaike gaat zitten. Hij is de strenge scheidsrechter , voor voetballers dan. Voor de jongens is hij een-van-hen. In gespierde taal jut hij ze op: “Kom op Iede, hannen út de bûse, verdikke! Fokke, achterút! Dekke man, dekke!”  Iede (16) schopt loeierds de zaal door en Fokke dribbelt en veegt, geknield op de vloer, uitdagend een bal in. Kopbal: 2-1!

Arne op de bank lijkt precies te weten wie hij hoe moet activeren. Een knul in de deuropening (“Hee vriend, dochst mei?”) wil niet, maar wordt bij zijn oversteek naar de bank door Mark en Tim het spel ingetrokken. Hij ontpopt zich tot prima keeper. De volwassenen spelen minstens zo fanatiek als de jongens, maar gunnen hen via subtiele trucjes de bal. In gewiekste technieken doen ze niet voor elkaar onder, maar de sfeer is kameraadschappelijk.  Ieder is gelijk - al vloeken de  jongerenwerkers toch iets minder seksistisch dan hun doelgroep.

Sleutelen is voetballen 2.0

De derde helft speelt zich buiten af. Als Mark al weg is naar zijn volgende afspraak, zitten Tim en Arne met de jongens na te praten en schuiven ook anderen aan. Het gesprek gaat over brommers en motorcrossen. Tim: “Se sjogge hjir nei út, mar nei 2 potsjes hawwe se meast harren nocht en dan komme de ferhalen los.”

Arne vult aan: “It foel op dat dit sportoerke wol struktuer hie. Der is fanatyk fuotballe en dernei is der oer fan alles praten. Dan fleane de grapkes en grollen oer tafel. Wy freegje as it sa útkomt troch hoe it op skoalle giet en wat se yn de fakânsje dogge. Sleutelje fansels, haha!”

Het voetbaluurtje blijkt functioneel, de jongens kijken ernaar uit. En ze kijken naar hun toekomst. Fokke: “VV Jubbega wol my werom ha, mar as ik 16 bin, gean ik lekker motorcrosse.”

Door: Alie Rusch